01:22
Arnavutköy
İlçesi’nin büyük çoğunluğu, jeolojik ve jeofizik ilkeleri çerçevesinde
yapılan genel kategorik ayrıma göre 3. derece (riski az) deprem
bölgesidir (Harita 2). Ancak zeminin depreme karşı mukavemetinin
ölçülmesi, lokal olarak zeminin incelenmesiyle öğrenilebilecektir.
Deprem risk haritaları, sadece deprem dalgalarının etkisini bölgesel
olarak göstermektedir. Göz ardı edilmemesi gereken önemli husus depremin
zeminin lokal yapısına göre şiddet kazandığı gerçeğidir. Yani aynı
bölgede yer alan iki ayrı mekân, zemin yapısına göre depremi farklı
şiddetlerde hissedeceklerdir. Bu açıdan bakıldığında, Arnavutköy’de
özellikle dere yataklarının ve heyelan potansiyeli olan yamaçların
riskli bölgeler olduğu söylenebilir.İstanbul Büyükşehir Belediyesince
yapılan çalışmalara göre, Terkos Grubu olarak bilinen, Küçükçekmece
kıyılarından başlayarak Büyükçekmece Gölü kuzeyine kadar geniş alanlarda
ve Terkos Gölü çevresinde kıyıyı izleyen genişçe bir şerit ve Karaburun
Formasyonu alt birimi olarak bilinen Kilyos ile Yalıköy arasında
yüzeyler, zayıf zemin nitelikli killerin egemenliğindedir. Bu nedenle
topografya tümüyle irili-ufaklı dönel kayma türü kütle hareketleriyle
gelişmiştir. Bunun örnekleri Karaburun ile Yeniköy arasındaki yamaçlarda
görülmektedir. Bu yamaçlar birbiri ile kademeli gelişmiş dönel-kayma
türü kütle hareketleriyle kaplıdır. Karaburun Formasyonu’nun delta
istifinden oluşan en üst kömürlü fasiyesinde bu tür deformasyonlar çok
yaygındır. Bu kesimlerin yapılaşmaya açılması, yapı tiplerinin ve
özelliklerinin çok iyi seçilmesi, ancak 1-2 katlı ve seyrek yapılara
müsaade edilmesi önemle tavsiye edilmektedir. Afet Bölgelerinde
Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’e göre, deprem bölgelerinde kabul
edilen hesap ivmeleri, 1. derece için 0.4g, 2. derece için 0.3g, 3.
derece için 0.2g, 4. derece için 0.1g olarak alınmalıdır. 5. derece için
deprem hesabı yapmak zorunlu değildir.
